"Zelfs de acteurs lijken minder gestrest dan in Cannes": Waarom fans van het Monte Carlo TV Festival zich "verwend" voelen

Met hun telefoon of camera in de ene hand, hun fotomap in de andere, kijken ze vol spanning uit naar hun favoriete sterren. Trouw aan het evenement zouden fans van het Monte Carlo Television Festival het voor geen goud willen missen. "We komen er al 15 jaar. Ik neem maar één week vrij, en dat is om hierheen te komen," vertrouwt Laura toe in de fanzone. Ze is niet de enige: naast haar zijn haar zus Aurélie en hun vrienden Sébastien, Martine en Marie-Pierre, die ze nu als familie beschouwt.

Ze ontmoetten elkaar via het festival en vormen sindsdien een onafscheidelijk groepje. "Zodra de data bekend zijn, boeken we onze vliegtickets", glimlacht Sébastien. Voor deze enthousiastelingen, die uit Nice, Caen en zelfs Lille komen, is de reis niets minder dan een detail.

“Het is het enige festival waar we zo verwend worden.”

Maar net als veel fans van het evenement gaan ze niet naar de premières. Ze kijken de serie liever thuis, comfortabel zittend. Waar ze voor komen, zijn de ontmoetingen. "We zijn het liefst buiten, want daar kunnen we de acteurs en actrices ontmoeten, waar we echt met ze kunnen interacteren en herinneringen kunnen creëren."

De echte show vindt dan plaats buiten het Grimaldi Forum, waar de barrières verdwijnen en de momenten van nabijheid onvergetelijk worden. En als ze ondanks de hitte toch buiten blijven, is dat omdat ze dat maar al te graag doen. De fanzone is ontworpen met hun comfort in gedachten: partytenten, banken, schaduwplekken... alles is aanwezig om het wachten te vergemakkelijken.

"Het is het enige festival waar we zo in de watten worden gelegd", aldus Sébastien. Aurélie voegt eraan toe: "Het personeel staat echt voor het publiek klaar, altijd erg aardig." Martine, die de scene goed kent als vaste klant van het Filmfestival van Cannes, ontdekte het Festival van Monte Carlo zes jaar geleden dankzij deze groep. Ze is vol lof: "Het respect voor de fans is hier veel groter. Het publiek wordt constant geëerd en bedankt. De sfeer is totaal anders dan op andere festivals, veel relaxter. Zelfs de acteurs lijken minder gestrest dan in Cannes", besluit ze, overtuigd door deze zeldzame authenticiteit.

Verderop, met de camera in de hand, Nicolas. Deze gepassioneerde fotograaf is niet zomaar een vaste klant: hij is bijna een begrip. Hij bezocht het festival al in de jaren 90, toen het nog in het Rainier-III Auditorium plaatsvond. "Ik vind het tegenwoordig beter: we besteden meer aandacht aan het publiek en de ruimte is groter", zegt hij. Om er vervolgens, ietwat nostalgisch, aan toe te voegen: "Het enige kleine minpuntje is dat er steeds meer content creators zijn. Ik begrijp dat tijden veranderen en dat we mee moeten evolueren, maar het is jammer, want er zijn wat minder acteurs." Ondanks alles blijft Nicolas glimlachen. Als groot fan van NCIS steekt hij zijn plezier bij het idee om een ​​paar beroemdheden tegen te komen niet onder stoelen of banken.

"Onze favoriete ster? De Prins, natuurlijk!"

Maar niet alleen kleine filmsterren maakten furore op het Televisiefestival. Vrijdagavond werd ook met spanning uitgekeken naar Prins Albert II. André en Bérangère, die al zestien jaar uit Roubaix komen, lachten toen ze gevraagd werden wie hun favoriete ster was: "Het is duidelijk de Prins." Een simpel gebaar was genoeg om Bérangères avond op te fleuren: de Vorst, trouw aan zijn reputatie als vriendelijk, kwam naar haar toe om haar te kussen. "Het doet me goed om mensen van hun stand zo eerlijk en benaderbaar te zien. Sommige beroemdheden doen er niet eens de moeite voor," zegt ze, nog steeds ontroerd.

Beiden arriveerden vrijdagochtend vroeg... heel vroeg... "Om half vijf waren we er al!" En een parasolletje zouden ze wel zien zitten... Fans van Amerikaanse en Franse series waren vooral onder de indruk van één actrice: Judith Light. "Ik kan alleen maar zeggen: bedankt, ze was geweldig! Ik bewonder mensen zoals zij, ze nam de tijd voor iedereen. Het feit dat sommige artiesten hun publiek echt dankbaar zijn, is echt ontroerend," besluit ze.